3 วิธีที่มาเลเซียสามารถเพิ่มผลผลิตของทุนมนุษย์ได้ 

ผู้มาเยือนมาเลเซียจะสังเกตได้ทันทีว่าชาวมาเลเซียมีพรสวรรค์มากมาย ตั้งแต่ผู้ประกอบการที่สร้างธุรกิจใหม่ๆ ออนไลน์ไปจนถึงผู้ที่มีบทบาทในอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ รวมถึงดนตรี วัฒนธรรม และกีฬา อย่างไรก็ตาม มีความกังวลว่ามาเลเซียยังไม่ได้ใช้ประโยชน์จากทุนมนุษย์อย่างเต็มที่ แม้จะมีการลงทุนมากในด้านการศึกษาและสุขภาพ แต่ผลตอบแทนยังไม่สูงเท่าที่ควร และชาวมาเลเซียจำนวนมากยังคงล้าหลังในด้านการพัฒนาทุนมนุษย์

เมื่อมาเลเซียมุ่งสู่การเป็นประเทศที่มีรายได้สูงและพัฒนาแล้ว โดยเฉพาะประเทศที่ความก้าวหน้าทางการพัฒนาวัดได้มากกว่าแค่ GDP การบ่มเพาะ พัฒนา และปกป้องทุนมนุษย์อย่างมีประสิทธิภาพเป็นสิ่งสำคัญ ด้วยการมาของเทคโนโลยีดิจิทัลและเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงรูปแบบการทำงาน ความท้าทายนี้จึงกลายเป็นศูนย์กลางมากขึ้นสำหรับความก้าวหน้าทางการพัฒนาของมาเลเซียในอนาคต สิ่งนี้ทำให้ทักษะการคิดขั้นสูง เช่น การแก้ปัญหาที่ซับซ้อน ทักษะทางสังคมและพฤติกรรม การให้เหตุผล และการเชื่อมั่นในตนเองมีความสำคัญมากขึ้น การสร้างทักษะเหล่านี้อย่างมีประสิทธิภาพจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงวิธีที่มาเลเซียลงทุนในทุนมนุษย์

ทุนมนุษย์ ซึ่งประกอบด้วยความรู้ ทักษะ และสุขภาพที่ผู้คนสะสมมาตลอดชีวิต เป็นปัจจัยสำคัญที่มีส่วนช่วยในการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืนและอัตราการลดความยากจนในหลายประเทศในช่วงห้าทศวรรษที่ผ่านมา โดยเฉพาะในเอเชียตะวันออก การศึกษา สุขภาพ และการคุ้มครองทางสังคมล้วนมีบทบาทสำคัญและเสริมกันในการพัฒนาทุนมนุษย์

ดัชนีทุนมนุษย์ ของธนาคารโลกเป็นมาตรวัดข้ามประเทศที่ออกแบบมาเพื่อคาดการณ์ทุนมนุษย์ของประเทศโดยการติดตามวิถีชีวิตตั้งแต่เกิดจนถึงวัยผู้ใหญ่ของเด็กที่เกิดในวันนี้ นอกจากนี้ ธนาคารโลกยังได้ริเริ่ม โครงการทุนมนุษย์ ซึ่งเป็นความพยายามระดับโลกในการเร่งการลงทุนที่มากขึ้นและดียิ่งขึ้นในผู้คนเพื่อความเท่าเทียมและการเติบโตทางเศรษฐกิจที่มากขึ้น

ในฉบับล่าสุดของ รายงานเศรษฐกิจมาเลเซีย เราได้ตรวจสอบว่ามาเลเซียมีผลอย่างไรโดยใช้วิธีนี้ เราพบว่าโดยรวมแล้ว มาเลเซียได้คะแนน 0.62 หมายความว่าเด็กในมาเลเซียจะมีความสามารถในการผลิตได้ 62 เปอร์เซ็นต์เมื่อเป็นผู้ใหญ่เมื่อเทียบกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพและการศึกษาที่ดีที่สุด โดยรวมแล้ว มาเลเซียอยู่ในอันดับที่ 55 จาก 157 ประเทศ และแม้ว่าผลการดำเนินงานจะดีในบางองค์ประกอบของดัชนี แต่ยังคงแย่ในองค์ประกอบอื่นๆ เมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ มาเลเซียทำได้ดีในด้านการรอดชีวิตของเด็ก จำนวนปีการศึกษาที่คาดหวัง และสภาพสุขภาพโดยรวม อย่างไรก็ตาม ยังมีพื้นที่ที่ต้องปรับปรุงอย่างมากในด้านโภชนาการของเด็กและผลการเรียนรู้

มองไปในอนาคต มาเลเซียจะสามารถ ปรับปรุงทุนมนุษย์ และเพิ่มผลิตภาพได้อย่างไร? ในรายงานของเรา เราระบุสามพื้นที่ที่มีความสำคัญเป็นลำดับแรก

การที่มาเลเซียมีผลการดำเนินงานต่ำในด้านทุนมนุษย์นั้นเห็นได้ชัดเจนโดยเฉพาะในด้านการบรรลุผลทางการศึกษา โดยมีช่องว่างการเรียนรู้เฉลี่ย 3.1 ปี นี่คือความแตกต่างระหว่างจำนวนปีการศึกษาที่คาดหวังกับจำนวนปีการศึกษาที่ปรับตามการเรียนรู้ เพื่อปรับปรุงผลลัพธ์การเรียนรู้ มาตรการสำคัญคือการให้การเข้าถึงการดูแลและการศึกษาปฐมวัยที่มีคุณภาพสูงอย่างทั่วถึงเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กๆ พร้อมสำหรับการเรียน หลักฐานจากนานาชาติแสดงให้เห็นว่าคุณภาพของโปรแกรมการศึกษาปฐมวัยและก่อนวัยเรียนมีความเชื่อมโยงโดยตรงกับการพัฒนาทักษะทางปัญญาและสังคมของเด็กที่ดีขึ้น

ความพยายามในการให้การเข้าถึงการดูแลและการศึกษาปฐมวัยอย่างทั่วถึงได้มีส่วนช่วยให้ประเทศอย่างเกาหลีและญี่ปุ่นมีผลการศึกษาที่โดดเด่น การปรับปรุงระบบการประเมินการเรียนรู้ก็สามารถปรับปรุงผลลัพธ์ได้เช่นกัน ในที่นี้ หลักฐานจากนานาชาติยังแสดงให้เห็นว่าคุณภาพของระบบการศึกษาสามารถกำหนดได้อย่างแม่นยำโดยกรอบการประเมินที่มีประสิทธิภาพ รวมถึงการประเมินในห้องเรียน การประเมินระดับชาติ และการประเมินเปรียบเทียบนานาชาติ ฟินแลนด์และสิงคโปร์เป็นตัวอย่างที่ดีในด้านนี้ เมื่อดำเนินการอย่างถูกต้อง การประเมินผลอย่างต่อเนื่องประเภทนี้สามารถมีผลกระทบอย่างมากต่อผลการเรียนรู้ของนักเรียน.

ผลลัพธ์ทางโภชนาการต้องได้รับการปรับปรุงเพื่อเอาชนะปัญหาการเติบโตชะงักในวัยเด็ก เนื่องจากเป็นข้อจำกัดต่อการเรียนรู้และการพัฒนาทุนมนุษย์. การเติบโตชะงักในเด็กส่งผลกระทบต่อเด็กมาเลเซียหนึ่งในห้า (20.7 เปอร์เซ็นต์) ซึ่งเป็นอัตราที่สูงกว่าประเทศอื่นที่มีระดับรายได้ใกล้เคียงกัน. อัตราเฉลี่ยของการเติบโตชะงักสำหรับประเทศที่มีรายได้ปานกลางระดับสูงทั้งหมดอยู่ที่เพียง 7 เปอร์เซ็นต์. นอกจากนี้ แม้ว่าการเติบโตชะงักจะพบมากในครัวเรือนที่มีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำกว่า แต่ก็ยังสูงในครัวเรือนที่มีฐานะดีกว่า. อัตราการเติบโตชะงักปานกลางถึงสูงปรากฏให้เห็นทั้งในพื้นที่เมืองและชนบท ทั่วทุกรัฐของมาเลเซีย ในทุกเชื้อชาติและทุกระดับรายได้. มีหลักฐานระดับนานาชาติที่ล้นหลามว่าภาวะทุพโภชนาการในช่วงปีแรก ๆ ของชีวิตเด็กมีความสัมพันธ์กับผลกระทบเชิงลบที่สำคัญต่อสุขภาพ การรับรู้ และผลิตภาพตลอดช่วงชีวิตของพวกเขา. จำเป็นต้องมีการทำงานเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจให้ดียิ่งขึ้นว่าทำไมโภชนาการที่ไม่ดีจึงยังคงเป็นปัญหาในมาเลเซีย ทั่วทุกรัฐ เชื้อชาติ และชั้นรายได้.

การปกป้องทุนมนุษย์จากผลกระทบของเหตุการณ์ช็อก เช่น การสูญเสียงาน หรือการเจ็บป่วยและบาดเจ็บของครอบครัวผ่านโปรแกรมสวัสดิการสังคมเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง หลักฐานที่เข้มงวดจากทั่วโลกแสดงให้เห็นบทบาทเชิงบวกที่โปรแกรมการคุ้มครองทางสังคมสามารถมีได้โดยการให้การสนับสนุนรายได้แก่ครัวเรือนที่เปราะบางเพื่อต่อสู้กับความยากจนเพื่อการพัฒนาทุนมนุษย์ ระบบการคุ้มครองทางสังคมในปัจจุบันของมาเลเซียสามารถขยายและปฏิรูปเพื่อรวมการผสมผสานของข้อบังคับและแรงจูงใจ ซึ่งจะช่วยให้ครัวเรือนลงทุนในทุนมนุษย์ได้ดีขึ้น

การเร่งพัฒนาทุนมนุษย์จะมีความสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยให้มาเลเซียเปลี่ยนผ่านไปสู่ประเทศที่มีรายได้สูงและพัฒนาแล้วได้สำเร็จ ด้วยทุนมนุษย์ ประเทศสามารถเพิ่มผลิตภาพเพื่อให้มั่นใจว่าจะยังคงอยู่ในเส้นทางการพัฒนาและให้ชาวมาเลเซียทุกคนมีส่วนร่วมในกระบวนการเติบโต

ผู้เขียน: Richard Record, นักเศรษฐศาสตร์ชั้นนำ, การปฏิบัติระดับโลกด้านเศรษฐศาสตร์มหภาค, การค้าและการลงทุนที่ธนาคารโลก

บทความนี้ปรากฏครั้งแรกใน Brink, บริการข่าวดิจิทัลของ Marsh Insights