Het beheren van secondaire arbeidsvoorwaarden in een tijdperk van stijgende inflatie 

Onzekerheid was de afgelopen jaren het motto van specialisten op het gebied van secondaire arbeidsvoorwaarden. Er zijn echter maar weinig benefit managers die te maken hebben gehad met de hoge inflatie die we in 2022 hadden, noch met de onmiddellijke dreiging van een mogelijke inflatoire recessie.

Als gevolg van deze economische uitdagingen worden werknemers geconfronteerd met meerdere nieuwe problemen. Als reactie daarop proberen werkgevers de inflatieproblemen met betrekking tot het ontwerp en de financiering van hun secondaire arbeidsvoorwaarden voor te blijven

De bezorgdheid in de sector is groot, zoals blijkt uit het feit dat bestuur en financiële risico's prominent in ons People Risk 2022- onderzoek zijn opgenomen. Drie van dergelijke risico's stonden in de top tien van de 25 onderzochte risico's. (Dit waren : administratie/fiduciair; stijgende kosten van gezondheidszorg, risicobescherming en welzijn; en personeelsvoorzieningen, de besluitvorming en verantwoording inzake arbeidsvoorwaarden, beleidslijnen en vergoeding).

Pensioenen zijn een eerste prioriteit, waarbij zowel financiers als gerechtigden zich zorgen maken over de achteruitgang van de koopkracht en de betrouwbaarheid van in het verleden gemaakte inschattingen over financiering en inkomensstromen.[1] De bezorgdheid is ook groot ten aanzien van risicobescherming (zoals collectieve levens- en arbeidsongeschiktheidsverzekeringen), die worden beïnvloed door beleggingsopbrengsten. Het is duidelijk dat de huidige economische situatie zou kunnen leiden tot prijswijzigingen, en betrokkenen bij de prijsstelling van levensverzekeringen, arbeidsongeschiktheidsverzekeringen en ziektekostenverzekeringen zien misschien al de eerste tekenen van een verharding van de verzekeringsmarkt.

In het licht van deze ontwikkelingen moet een belangrijke vraag worden gesteld over medische en verzekerde arbeidsvoorwaarden: In hoeverre zal de huidige inflatieomgeving deze arbeidsvoorwaarden beïnvloeden?

Hoewel de werkgeverskosten voor medische dekking van werknemers worden beïnvloed door de inflatie (stijging van de kosten per eenheid voor medische diensten en benodigdheden), moet bij de budgettering en tariefbepaling ook rekening worden gehouden met andere factoren. Deze omvatten:

• Gewijzigde behandelmethoden (bv. overstappen op duurdere behandelingen)
• Veranderingen in het gebruik van diensten (bv. mensen die geen gebruik maken van diensten wegens COVID-19-beperkingen).
• Stijgende rentepercentages (die doorgaans de beleggingsopbrengsten van verzekeraars verhogen en hen in staat stellen een deel van de hogere claims waarvoor zij aansprakelijk zijn, te compenseren)
• Wijzigingen in de regelgeving

De harde waarheid is dat verzekeraars, adviseurs en regelingensponsors met veel moeilijke vragen worden geconfronteerd wanneer ze proberen vooruit te lopen op toekomstige claims  : Zal preventieve zorg die tijdens de pandemie werd uitgesteld zich vertalen in latere diagnoses? Zullen verhogingen van de vergoedingen voor vermoeide gezondheidswerkers ertoe leiden dat patiënten en betalers hogere kosten moeten dragen? Zal de vraag naar nieuwe behandelprogramma's de claims verder opdrijven of zal het de behandeling van aandoeningen doeltreffender maken?

Een bemoedigend teken is dat de inflatie van de medische kosten wereldwijd minder sterk is dan de inflatie van de energie- en voedselprijzen:

Wij zijn van mening dat renewals in 2023 eerder zullen worden beïnvloed door veranderende factoren voor claims en de algemene verharding van de markt dan door de inflatie zelf. Als de inflatie echter aanhoudend is, zullen de opzet en financiering van de medische dekking worden beïnvloed. We beginnen de eerste tekenen hiervan al te zien in markten zoals Turkije, waar de consumentenprijzen jaarlijks met 78,6% zijn gestegen. Dit heeft geresulteerd in een kleinere — maar nog steeds invloedrijke — stijging van de prijzen in de gezondheidssector met 39,3%.^[9]