Quarterly CIO perspectives - Private markets
Drie strategische overwegingen voor institutionele beleggers die risico’s willen beheersen en kansen willen benutten in de huidige marktonrust op de private markten.
De recente geopolitieke spanningen en handelsconflicten veroorzaken aanzienlijke verstoringen in wereldwijde supply chains, met impact op zowel de publieke als de private markten. Voor beleggers in alternatieve beleggingen — zoals private equity, private debt, co-investeringen en secundaire transacties — biedt deze dislocatie een potentieel risico-rendementsprofiel dat vraagt om een flexibele en fundamenteel gedreven benadering. Hoewel handelsbeleid en tarieven nog in beweging zijn, lijkt het erop dat we te maken krijgen met divergerende waarderingen en kapitaalallocatie-inefficiënties, wat kansen schept voor beleggers met een lange-termijnvisie en een flexibele strategie.
In de nabije toekomst zullen private marktportefeuilles geconfronteerd worden met tegenwind door hogere kosten door importtarieven en onzekere supply chains. Tegelijkertijd kunnen deze omstandigheden fungeren als katalysator voor herwaarderingen en herstructureringen, vooral in kapitaalintensieve en exportgerichte sectoren. Beleggers met voldoende dry powder en een flexibele mandate kunnen profiteren van prijsaanpassingen, toenemende vraag naar niet-verwaterend kapitaal en een bredere set aan investeringsmogelijkheden in verwante sectoren zoals zakelijke dienstverlening, software en gezondheidszorg.
Hier zijn drie belangrijke tactische overwegingen voor beleggers en fondsmanagers die zowel de risico's willen beheren als de kansen willen grijpen die voortkomen uit marktverstoring:
Op korte termijn wordt een afname in dealactiviteit verwacht, terwijl de markt zich aanpast aan de impact van importtarieven. Bilaterale onderhandelingen, met name tussen de VS en China, zullen bepalend zijn voor de duur en de intensiteit van de verstoringen.
Veel private equity-fondsen verschuiven hun focus naar bedrijven met een lange-termijn groeipotentie en een lagere afhankelijkheid van wereldwijde supply chains, zoals in technologie, digitale infrastructuur en gezondheidszorg. We verwachten ook dat managers met expertise op het gebied van logistiek interessante kansen zien in het herstructureren van toeleveringsketens.
Dealstructuren worden mogelijk conservatiever, met meer aandacht voor Waarderingen in private markten kunnen achterblijven bij de herwaardering op de beurs, maar bieden vaak een meer stabiele fundamentele beoordeling van de onderliggende bedrijfsvoering.
Daarnaast kan de verhoogde volatiliteit leiden tot een toename in overnames en herkapitalisaties in sectoren die door tarieven worden geraakt, wat strategische koopkansen biedt voor goed gefinancierde private equity-partijen en institutional investors met voldoende dry powder.
Dalende beurswaarderingen kunnen leiden tot overallocatie in portefeuilles, waardoor de allocatie aan private markten wordt verminderd en de kapitaalmarktverstoring toeneemt. Langzamere realisaties en verminderde liquiditeit zouden dit effect verder kunnen versterken.
Secundaire fondsen zijn goed gepositioneerd om deze dislocatie te benutten door het bieden van liquidity solutions aan LP’s en het overnemen van private marktposities met aantrekkelijke discounts ten opzichte van de NAV. Tegelijkertijd creëert de trage fondsenwerving gunstige condities voor LP’s om betere onderhandelingsposities te verkrijgen en toegang te krijgen tot oversubscribed managers.
Door de langere fondsenwervingscycli en de meer conservatieve dealstructuren, die meer eigen vermogen vereisen, ontstaan er ook meer co-investmentkansen. Gewoonlijk bieden ze lage tot geen kosten of kosten voor overgedragen rente, en met een groeiende kansenset kunnen mede-investeringen een toevoeging zijn aan het rendementsprofiel van beleggersportefeuilles.
Industriële en export-/importafhankelijke sectoren kunnen te maken krijgen met winstdruk en uitgestelde kapitaalinvesteringen. Daarentegen blijven binnenlandse dienstensectoren zoals financiële dienstverlening, onderwijs en gezondheidszorg relatief veerkrachtig.
Institutionele beleggers geven de voorkeur aan private kredietstrategieën gericht op asset-backed lending met kwalitatief hoogwaardig onderpand, en verminderen hun blootstelling aan consumentenkredieten en studieleningen. De focus ligt op senior direct lending in stabiele en kwalitatieve sectoren.
De grotere spreiding tussen sectoren biedt kansen voor managers met een sterk sourcingnetwerk en sector- of thematische expertise, bijvoorbeeld in datacenter-infrastructuur of reshoring-trends. Deze specialisten kunnen in deze onzekere omgeving aantrekkelijke rendementen realiseren.
Volatiliteit als potentieel voordeel
De geopolitieke en handelsmaatregelen dwingen private asset managers tot herwaardering van sectorallocaties, waarderingsniveaus en de timing van kapitaaluitgaven. Beleggers met strategische flexibiliteit en diep marktinzicht kunnen deze volatiliteit benutten om kansen te grijpen en waarde te creëren.
Private equity-fondsen blijven goed gefinancierd en lijken klaar om te profiteren van dislocatie-gedreven kansen, vooral in sectoren waar waarderingen worden herzien of waar kapitaal op korte termijn schaars is. Secundaire transacties en private debt bieden op korte termijn mogelijkheden om liquidity-constrained verkopers te ondersteunen en te profiteren van structurele inefficiënties.
Wereldwijd hoofd van Private Equity en Private Credit
Global Chief Investment Officer, Particuliere markten