Defined-benefit (DB) pensioen de-risking: Een balans vinden tussen financiering, kosten en risico 

1 februari 2023

Het beoordelen en beheren van risico’s is altijd een uitdaging geweest voor aanbieders van defined benefit (DB) m regelingen,of het nu gaat om beleggingsrendementen, de levensduur van leden of de kracht van het werkgeversconvenant. Hoewel het veiligstellen van de uitkeringen voor alle leden van de regeling het hoofddoel is bij toegezegd-pensioenregelingen, kan een reeks factoren een grote invloed hebben op de schaal van het risico dat trustbeheerders van toegezegd-pensioenregelingen lopen. Denk hierbij aan volatiliteit in wereldwijde beleggingsmarkten, groeiende levensverwachting onder deelnemers aan de regeling en cyclische veranderingen in de financieringsposities van werkgevers.

De afgelopen jaren is het aantal innovatieve oplossingen aanzienlijk gegroeid, waardoor DB-pensioenen niet alleen de omvang van dergelijke risico's kunnen identificeren en beoordelen, maar ook maatregelen kunnen nemen om ze te beheren en te elimineren, waardoor de langetermijnbeveiliging van de voordelen van hun leden wordt versterkt.  

De innovatie in de sector is aangevuld met steeds meer risicogerichte ontwikkelingen op het gebied van regelgeving, waarbij Europese pensioenregelingen op grond van de IORP-richtlijn nu bijvoorbeeld een speciale risicobeheerfunctie moeten hebben die fungeert als een ‘tweede verdedigingslinie’ om de activiteiten van het dagelijkse beheer en bestuur van de regeling aan te vullen. 

De kerndoelstelling van een toegezegd-pensioenregeling is om de volledige en tijdige betaling van de pensioenen van alle deelnemers te verzekeren. Als DB-pensioenuitvoerder is het belangrijkste risico dus dat van het niet bereiken van deze doelstelling, en de aard van planrisicobeheer is geweest om het risico op falen af te wegen tegen betaalbaarheidsbeperkingen en breder financieel beheer.

Historisch gezien werd het risico op falen niet gezien als een belangrijk probleem voor de meeste toegezegd-pensioenregelingen. Financieringsniveaus waren over het algemeen gezond, werkgeversconvenanten waren sterk, boekhoud- en financieringsnormen boden flexibiliteit en verplichtingen op basis van actuariële veronderstellingen waren relatief "betaalbaar".

Sinds de jaren negentig hebben verschillende factoren gezorgd voor een hogere profielschets voor pensioengerelateerd risico. Toenames in de levensverwachting hebben de lengte van de pensioenverplichtingen aanzienlijk verlengd, terwijl de volatiliteit van de financiering, veranderende boekhoudkundige normen, insolventies van werkgevers en ontwikkelingen op het gebied van regelgeving allemaal samen de risicobeperkende opties scherper in beeld hebben gebracht. 

De vervanging van DB-plannen door beschikbare premie-alternatieven hielp de kosten op korte termijn voor veel werkgevers te verlagen, maar deed weinig om het aansprakelijkheidsrisico op lange termijn voor DB-plannen aan te pakken naarmate ze volwassen werden, met minder bijdragende leden en een groeiend deel van hun pensioenlidmaatschap. Door de aanhoudend lage rente zijn de waarderingen van de verplichtingen opgeblazen, waardoor de periode waarin de belanghebbenden van de regelingen werden uitgedaagd door tekorten in de bijdragen en de volatiliteit van de financiering. 

De gecombineerde risico’s waarmee DB-pensioenregelingen worden geconfronteerd, worden steeds holistischer beoordeeld, rekening houdend met risico’s in verband met financiering, investeringen en sponsorconvenant. Gezien het onvoorspelbare politieke en economische klimaat waarin de huidige DB-plannen actief zijn, is holistisch risicobeheer belangrijker dan ooit om plannen in staat te stellen snel te handelen om risico's te identificeren, te beheren en te elimineren en de voordelen van leden veilig te stellen.

Met het oog op de vele risico's waarmee zij worden geconfronteerd, is het doel voor aanbieders van DB-pensioenregelingen steeds meer geworden om een duidelijk resultaat of eindspel te identificeren en na te streven, om de reeks potentiële resultaten rond de voortgang naar dat eindspel te beperken, gebruikmakend van het scala aan beschikbare opties om het risico te verminderen. De mate waarin dit bereik kan worden vernauwd, kan soms echter worden beperkt, of het nu gaat om praktische zaken, betaalbaarheid of verwachtingen van leden, en het bereiken van evenwicht is essentieel. 

In een poging om de financieringsvolatiliteit te verminderen, passen bijvoorbeeld steeds meer DB-regelingen Liability Driven Investment (LDI)-strategieën toe, waarbij activa worden toegewezen aan obligaties of andere beleggingen ter afdekking van verplichtingen die inflatie- of renterisico's aanpakken, in plaats van uitsluitend te beleggen met het oog op groei. In sommige gevallen hebben de regelingen cash flow matching-strategieën aangenomen die hen in staat stellen uitkeringen te koppelen aan hoogwaardige en soms minder liquide beleggingen die voorspelbare inkomsten uitkeren, waardoor gedwongen verkoop van activa in tijden van marktvolatiliteit wordt vermeden.

Het belangrijkste risico waarmee DB-regelingen in de afgelopen jaren werden geconfronteerd, was ongetwijfeld het langlevenrisico - waarbij pensioenuitkeringen langer dan verwacht worden uitbetaald. Een relatief recente innovatie op dit gebied is de langlevendekking - een optie die het langlevenrisico vermindert en het DB-plan tegelijkertijd de beleggingsflexibiliteit laat behouden die nodig is om een eventueel financieringstekort te blijven wegwerken.

Een langer bestaande optie is een lijfrente in bulk, ook bekend als een buy-in of buy-out. Dit is een transactie tussen de trustee en een verzekeraar waarbij de verzekeraar zich er in ruil voor een eenmalige premiebetaling toe verbindt de verplichtingen van een overeengekomen deel van de deelnemers aan de regeling na te komen en ervoor te zorgen dat de uitkeringen van deze deelnemers tijdig en volledig worden betaald. Deze aanpak heeft de afgelopen tien jaar een enorme groei van de activiteiten te zien gegeven, vaak mogelijk gemaakt door de ondersteuning van kortetermijnfinanciering door sponsors die profiteren van een lager balansrisico. Er zijn steeds meer betaalbare alternatieven voor de buy-out beschikbaar gekomen, maar zonder de steun van de verzekeringsregelgeving is bijzondere zorgvuldigheid geboden bij de beoordeling van de geschiktheid voor het doel.

De-risking kan ook inhouden dat het risico wordt gedeeld met individuele deelnemers aan een DB-regeling, met name degenen die op of tegen hun pensioen aan zitten, in ruil voor een stimulans. Dit kunnen zijn:

Elk DB-plan is anders en er is geen enkele oplossing die bij iedereen past. Variaties in financieringspositie, sterkte van het convenant, omvang en demografische gegevens van leden kunnen allemaal van invloed zijn op de aanpak van een plan om onbeloond risico te elimineren. Maar elk plan moet rekening houden met een aantal kernoverwegingen bij het bepalen van de aanpak van de-risking:

Welke de-risking benadering een DB-plan ook volgt, de eerste belangrijke stap is om de risico's op een holistische manier te begrijpen. Met een duidelijk idee van de aard en omvang van de risico's, ondersteund door een overeengekomen eindspel of doelstelling, kunnen DB-plannen kiezen uit een breed en voortdurend evoluerend scala aan oplossingen voor het verminderen van risico's om het effectieve risicobeheer te garanderen en uiteindelijk om ervoor te zorgen dat de voordelen van leden volledig en op tijd worden betaald. Voor de meeste mensen is het implementeren van een effectieve de-risking strategie geen kwestie van of, maar wanneer.

Onze pensioenrisicoadviseurs kunnen u helpen uw risico’s te identificeren en een strategie op te zetten. Dit kan bestaan uit eindspelplanning, integratie van risicobeheer met financieringsverbetering, zodat betaalbare de-risking glijpaden worden geïmplementeerd, LDI, portefeuilleconstructie, risicooverdracht en strategieën voor betrokkenheid van belanghebbenden.