DB-regelingen: Het einddoel in zicht houden  

De meeste DB-regelingen in de particuliere sector zijn gesloten voor nieuwe deelnemers, en voor veel regelingen wordt ook een einde gemaakt aan toekomstige opbouw voor bestaande deelnemers. Hoewel verplichtingen zich tot ver in de toekomst kunnen uitstrekken, krimpt die tijdshorizon gestaag. De focus is daarom verschoven van financieringsproblemen op korte termijn en servicekostenbeheer naar het identificeren van een eindspel voor op de langetermijn. 

De uitdaging voor pensioenuitvoerders ligt in het overeenkomen wat dat langetermijndoel zou moeten zijn, en in het opstellen en uitvoeren van een reisplan, terwijl er tegelijkertijd voor wordt gezorgd dat de ledenuitkeringen op tijd en volledig worden betaald.

Het ontwikkelen en naleven van een langetermijnfinancieringsstrategie brengt veel uitdagingen met zich mee, van volatiliteit in wereldwijde beleggingsmarkten en het risico van sponsorconvenanten tot niet-financiële factoren zoals de impact op de regelgeving en de levensverwachting van leden. 

In sommige gevallen kan het gaan om onzekerheid over de uiteindelijk betaalde uitkeringen, met name wanneer regelingen discretionaire elementen, uitkeringsindexatie of regelgevingsonzekerheid hebben. De afgelopen jaren is er echter ook een aanzienlijke groei geweest in het begrijpen van en de mogelijke oplossingen voor deze uitdagingen.

Voor beheerders van DB-regelingen is de kerndoelstelling het waarborgen van de volledige en tijdige levering van de ledenuitkeringen. Investeerders van het plan hebben natuurlijk andere, aanvullende prioriteiten, maar het is in het belang van beide partijen om constructief te werken om een overeengekomen eindresultaat te bereiken, en het is steeds duidelijker dat er regelgeving wordt ontwikkeld om een dergelijke overeenkomst te stimuleren. 

Voor de meeste mensen betekent dit ofwel geleidelijke afvloeiing van de beleggingen van de regeling of de overdracht van risico's – ofwel aan een verzekeringsmaatschappij of aan leden kan een forfaitaire overdracht gebruiken om hun pensioen op verschillende manieren te financieren. 

Een recentere ontwikkeling voor sommigen is consolidatie, hetzij door het combineren van de activa en passiva van meerdere regelingen binnen een investeerder, of bij verschillende investeerders. In sommige gevallen kan het gaan om een combinatie van opties, met een buy-in- of buy-outtransactie voor een deel van het lidmaatschap van het plan, terwijl de rest naar zelfredzaamheid en uiteindelijke run-off gaat.

Bij het overeenkomen van de gekozen uitkomst zal rekening gehouden moeten worden met een aantal variabelen. De aard en het tijdsbestek van de overeengekomen doelstelling zullen worden beïnvloed door een evenwicht tussen betaalbare bijdragen en haalbare beleggingsrendementen, maar zullen ook worden beïnvloed door andere factoren, zoals risicobereidheid, sponsorconvenant of de kosten en beschikbaarheid van bulklijfrente of andere mogelijke oplossingen voor risicovermindering. Het overeenkomen van een eindspel is een cruciale eerste stap en zal helpen bij het bepalen van de aard van het reisplan om het te bereiken. 

Met een duidelijke bestemming, risicobereidheid en tijdskader vastgesteld, hebben alle belanghebbenden meer duidelijkheid over de weg die voor ons ligt. In onze ervaring is de sleutel tot het bereiken van het langetermijndoel een beleggingsstrategie die bijdragen in evenwicht brengt met beleggingsopbrengsten en tegelijkertijd het risico begrijpt en beperkt. 

Voor DB-regelingen die nog geen volwassenheid hebben bereikt zal het risico in de loop van de tijd waarschijnlijk afnemen, maar op een geordende en tijdige manier. Te vroege risicoafbouw kan bijvoorbeeld het tijdsbestek van de langetermijnstrategie verlengen, de druk op de sponsor van het plan verhogen of de pensioenbeheerder verplichten om zijn activatoewijzing aan te passen aan opties die meer rendement opleveren.  Het te laat verminderen van risico's kan leiden tot het ontstaan van een vastgelopen overschot. Om te voorkomen dat DB-regelingen van het plan afwijken, moet rekening worden gehouden met verschillende factoren en opties, waaronder:

• Kasstroommatching: mogelijke oplossingen die plannen in staat stellen uitkeringen af te stemmen op beleggingen van hoge kwaliteit die voorspelbare inkomsten verdelen, inclusief alternatieve vormen van inkomsten zoals particuliere schuld, waardoor gedwongen verkoop van activa op momenten van marktvolatiliteit wordt vermeden
• Zorgen voor passende afdekking van aansprakelijkheidsrisico: als zelfvoorziening een langetermijndoel is, kan een hoger niveau van afdekking nodig zijn om de impact van negatieve inflatie, rentevoet of levensverwachtingsbewegingen te beperken
• Vermogensallocatie afstemmen op risicobereidheid: door voortdurende herbeoordeling van de allocatie tussen vastrentende en groeibeleggingen en diversificatie binnen de groeiportefeuille

Een langetermijnfinancieringsplan kan ook zaken in overweging nemen zoals hoe ESG ¹-doelstellingen zijn ingebed in de beleggingsportefeuille, het vermogen van het plan om te profiteren van rendementen op minder liquide beleggingen en het zorgen voor een "verzekeraarvriendelijke" portefeuille als het eindspel uitkoop betreft of de flexibiliteit voor opportunistische uitkoop.  

Bij het navigeren door deze complexe kwesties is het bestuursmodel van het plan en het gebruik van beperkte interne middelen van cruciaal belang. Wij zijn van mening dat het belangrijk is om de juiste balans te vinden tussen insourcing en delegatie in het hele beleggingsproces. 

Tijdens het traject zijn proactieve monitoring en regelmatige rapportage van vitaal belang bij het ondersteunen van het governanceproces. Effectief toezicht kan helpen ervoor te zorgen dat besluitvorming wordt gebaseerd op markt- en prijstransparantie en dat zelfs vluchtige kansen worden gevangen in vaak volatiele beleggings- en verzekeringsmarkten.

De tenuitvoerlegging van een individuele maatregel kan alleen als volledig succesvol worden beschouwd als deze wordt gecoördineerd binnen een holistische langetermijnstrategie. Cash-outopties of buy-outs voor gepensioneerden, hoewel constructieve manieren om het risico op aansprakelijkheid te verminderen, zijn alleen het effectiefst als ze bijvoorbeeld worden beschouwd in het licht van hun impact op de bredere beleggingsstrategie van het plan.

De reis naar het eindspel is het beste wanneer alle samenstellende delen holistisch worden beschouwd. Dit omvat zorgvuldige sequentiëring en coördinatie van activa- en aansprakelijkheidsbeheer, evenals het overwegen van de gevolgen voor planleden, sponsorconvenant en resourceplanning. Het is een continu proces dat effectief bestuur, controle en rapportage vereist. 

Het implementeren van een effectieve financieringsstrategie voor de lange termijn die is gericht op het bereiken van een overeengekomen eindresultaat kan een complex proces zijn, met tal van uitdagingen en variabelen. Maar voor de meeste DB-pensioenregelingen is het, naarmate ze ouder worden, niet alleen een "leuk om te hebben", maar ook een essentieel onderdeel.